ปรัชญาการพัฒนาชีวิตเล่มนี้ถูกเขียนขึ้นด้วยวิธีการเล่าเรื่องผ่านบทสนทนาอันแยบยลของทนายหนุ่ม 2 คนที่คนหนึ่งค้นพบปรัชญาที่แสนวิเศษจากพระหรือปราชญ์แห่งสิวานา (Sages of Sivana) ซึ่งอิงแนวคิดปรัชญาทิเบตแต่ไม่ยึดโยงกับศาสนาใดศาสนาหนึ่ง ไม่ได้เป็น Unitarian หรืออะไรเลย แต่โดยรวมคือปรัชญาการใช้ชีวิตแบบตะวันออกที่ตระหนักในตัวเอง คนรอบข้าง และสังคม
เรื่องราวทั้งหมดไม่ใช่เรื่องที่เกิดขึ้นจริง แต่เป็นตัวแทนสัญลักษณ์ 7 อย่างที่สื่อถึงปรัชญาการใช้ชีวิตที่เกิดจากการพัฒนามุมมอง 7 เรื่องได้แก่
1. ดูแลจิตใจภายใน (สวนที่สวยงาม)
สวนที่สวยเกิดการความใส่ใจไม่ให้สิ่งไม่ดีเข้ามาทำลายสวน เหมือนจิตใจของเราที่เราไม่ควรให้สิ่งไม่ดีแง่ลบมาทำลายจิตใจเรา
2. ตั้งเป้าหมายชีวิต (ประภาคาร)
ตั้งเป้าหมายชีวิตให้ชัดเจน โดดเด่น ทำให้ได้
3. พัฒนาตนเองอยู่เสมอ (นักซูโม่ ปรัชญาไคเซ็น)
4. รู้จักควบคุมตนเอง (เชือกสีชมพู)
เชือกมาจากเส้นดายบางๆ ที่รวมตัวกัน วินัยทุกวันๆ ที่เกิดขึ้นรวมกันก็ก่อให้เกิดความเข้มแข็งได้ สีชมพูเล็งถึงความสดใส มีวินัยและยังรักษารอยยิ้มเสียงหัวเราะได้เสมอ
5. เข้าใจคุณค่าของเวลา (นาฬิกาจับเวลาสีทอง)
เวลามีความจำกัด เลือกให้ดีและรู้จักจังหวะของสิ่งต่างๆ ในชีวิต
6. ช่วยเหลือผู้อื่นเสมอ (ดอกกุหลาบมีกลิ่นหอม)
7. อยู่กับปัจจุบันด้วยความชื่นชมยินดี (เส้นทางปูด้วยเพชร)
"หนังสือเล่มนี้อ่านแล้วฮีลใจดีเหมือนกันครับ" แม้อาจมีหลักการที่ผมมองว่าไม่ค่อย practical ในบางเรื่องก็ตาม
"The Monk Who Sold His Ferrari" เขียนโดย Robin S. Sharma หนังสือใหม่พิมพ์ภาษาไทยในปี 2568 (แต่ถูกพิมพ์มาแล้ว 25 ปี ด้วยยอดขายกว่า 15 ล้านเล่ม) ความหนา 328 หน้า ระดับความยาก: ง่าย เหมาะสำหรับผู้ที่ขาดแรงบันดาลใจหรือชีวิตวุ่นวายจนหาตัวตนไม่เจอ หนังสือเล่มนี้ผมให้คะแนน 7/10 ครับ
#BookReview #TheMonkWhoSoldHisFerrari #รีวิวโดยกนก #กนกลีฬหเกรียงไกร
ความคิดเห็น