พันปีของมนุษย์เป็นเพียงวันเดียวของพระเจ้า

"พันปีของมนุษย์เป็นเพียงวันเดียวของพระเจ้า" เราพบประโยคในความหมายนี้ 2 ที่ คือพระธรรม 2 เปโตร 3:8 ซึ่งอ้างอิงมาจากพระธรรมสดุดี 90:4

2 เปโตร 3:8 แต่​ท่าน​ที่​รัก​ทั้ง​หลาย อย่า​มอง​ข้าม​ความ​จริง​ข้อ​นี้​เสีย คือ​วัน​เดียว​ของ​พระ​เจ้า​เป็น​เหมือน​กับ​พัน​ปี และ​พัน​ปี​ก็​เป็น​เหมือน​กับ​วัน​เดียว

สดุดี 90:4 เพราะ​พัน​ปี​ใน​สาย​พระ​เนตร​ของ​พระ​องค์ เป็น​เหมือน​วาน​นี้​ซึ่ง​ผ่าน​ไป​แล้ว​ หรือ​เหมือน​ยาม​เดียว​ใน​กลาง​คืน

พระธรรมสดุดีบทที่ 90 ตอนนี้เป็นการเปรียบเปรยถึงสภาพนิรันดร์ของพระเจ้ากับสภาพอนิจจังของมนุษย์ ซึ่งอธิบายไว้ในข้อก่อนหน้านี้

สดุดี 90:5-6 พระ​องค์​ทรง​เท​การ​ล่วง​หลับ​บน​เขา​ทั้ง​หลาย พวก​เขา​ก็​เหมือน​หญ้า​ที่​งอก​ขึ้น​ใน​เวลา​เช้า ใน​เวลา​เช้า​มัน​ก็​บาน​ออก​และ​งอก​ขึ้น เมื่อ​เวลา​เย็น​ก็​ร่วง​โรย​และ​เหี่ยว​ไป

เราพบว่าพระธรรมสดุดี 90 ใช้ภาษาเชิงเปรียบเทียบให้เห็นว่ามนุษย์นั้นอยู่ในสภาพอนิจจัง เพียงครู่เดียวก็เกิดและตายไปเหมือนดอกหญ้าที่เบ่งบานและร่วงโรยอย่างรวดเร็ว

สดุดี 90:14-15 ขอ​ทรง​ให้​ข้า​พระ​องค์​ทั้ง​หลาย​อิ่ม​ความ​รัก​มั่น​คง​ของ​พระ​องค์​ใน​เวลา​เช้า เพื่อ​ข้า​พระ​องค์​ทั้ง​หลาย​จะ​ได้​ร้อง​เพลง​ด้วย​ความ​ชื่น​บาน​และ​ยินดี​ตลอด​วัน​เวลา​ของ​พวก​ข้า​พระ​องค์ ขอ​ทรง​ให้​ข้า​พระ​องค์​ทั้ง​หลาย​ยิน​ดี​ให้​มากวัน เท่า​กับ​ที่​พระ​องค์​ได้​ทรง​ให้​พวก​ข้า​พระ​องค์​ทุกข์​ยาก​นั้น และ​ให้​มาก​ปี​เท่า​กับ​ที่​พวก​ข้า​พระ​องค์​ได้​ประ​สบ​สิ่ง​ร้าย

ผู้เขียนสดุดีสรุปในตอนท้ายว่า แม้เวลาของตนจะมีเพียงน้อยนิด แต่ก็ขอใช้วันเวลาเท่าที่มียกย่องสรรเสริญยินดีในพระเจ้าเสมอ

การตีความพระธรรมสดุดี 90:4 จึงไม่ควรตีความตามตัวอักษรว่าวันเดียวของพระเจ้าเท่ากับพันวันของมนุษย์ เพราะเป็นบทเพลงเชิงพรรณาโวหารเปรียบเปรยถึงความเป็นนิรันดร์ของพระเจ้าซึ่งไม่สามารถเทียบกับวันอันน้อยนิดของมนุษย์ได้ และไม่ควรเทียบบัญญัติไตรยางค์ต่อยอดตัวเลขไปเรื่อยๆ จนกลายเป็นศาสนศาสตร์ยุคพันปี รู้แม้กระทั่งวันเสด็จกลับมาของพระเยซูคริสต์ อันนั้นไปไกลเลยแต่ก็เคยมีคนไปมาแล้วครับ

ความคิดเห็น