โดย กนก ลีฬหเกรียงไกร
หากคุณเป็นผู้นำองค์กร คุณย่อมมีสิทธิอำนาจโดยตัวคุณเองอยู่แล้ว หน้าที่ของคุณคือการขับเคลื่อนทุกๆ ฝ่ายไปสู่เป้าหมาย หลายครั้งความอึดอัดเกิดเพราะคุณไม่สามารถควบคุมสิ่งที่คุณคิดเชื่อว่าสำคัญได้ แทนที่คุณจะตอบสนองด้วยการอธิบายชี้แจงด้วยเหตุและผลที่ทำให้ลูกน้องหรือคนอื่นที่คิดต่างจากคุณฟัง คุณกลับเลือกใช้การใช้เสียงโทนสูง เริ่มเสียงดัง หรือตะคอก
ปัญญาจารย์ 9:17 ถ้อยคำอ่อนโยนของคนมีปัญญาก็น่าฟัง กว่าเสียงตะโกนของผู้ครอบครองท่ามกลางคนเขลา
สุภาษิต 17:27 บุคคลที่ยับยั้งถ้อยคำของเขาเป็นคนมีความรู้ และบุคคลผู้มีจิตใจเยือกเย็นเป็นคนมีความเข้าใจ
ผลการสำรวจวิธีการใช้อำนาจในการตะโกนหรือส่งเสียงดังใส่ ทำให้ผู้ใต้บังคับบัญชาเกิดความขุ่นเคืองใจมากกว่ายอมรับด้วยใจ ส่งผลต่อความรู้สึกในด้านอารมณ์มากว่าเหตุผล เช่น เกิดความหวาดกลัว หดหู่ ท้อใจ หมดกำลังใจ ขาดความมั่นคง หรืออีกด้านหนึ่งคือ โกรธ ไม่ยอมรับ ไม่อยากร่วมมือด้วย หรือหาช่องหนีไปจากการบังคับบัญชาของคุณ
แล้วผู้นำควรทำอย่างไรหากเรามีแรงผลักใจมาก แต่รู้สึกผู้ใต้บังคับบัญชาไม่ได้ดั่งใจ
1. ตระหนักว่าการใช้อารมณ์ไม่แก้ปัญหา
งานวิจัยชี้ชัดว่า การใช้อารมณ์ตะคอก ยิ่งทำให้ปัญหาไม่ได้ถูกแก้จริงๆ มีแต่จะถูกตอบสนองกลับด้วยอารมณ์ การตะโกนของคุณจะทำให้ผู้ใต้บังคับบัญชารู้สึกถูกลดค่าความสำคัญลง
2. ใช้วิธีเตือนด้วยการเขียนอย่างเป็นทางการ
การเขียนทำให้ผู้นำกลับมาตระหนักในประเด็นและระมัดระวังถ้อยคำของตนเอง ขณะเดียวกันผู้อ่านก็จะเข้าใจปัญหาของเขาอย่างแท้จริงมากกว่าการรองรับอารมณ์ ความกังวัลว่าจะถูกนำมาใช้เป็นหลักฐานลายลักษณ์อักษรจะทำให้คุณยิ่งกลับมาทบทวนประเด็นที่ต้องการสื่อสารจริงๆ
3. เตือนตัวเองว่าอย่าเป็นภัยคุกคามใคร
ไม่มีใครอยากสร้างปัญหาให้อีกฝ่ายโดยที่เนื้อแท้ของปัญหาไม่ได้ถูกแก้ไขแต่อย่างใด เตือนตัวเอง ติดคำขวัญไว้ที่ห้องของคุณ ไว้ที่ที่คุณเห็นบ่อยๆ เช่น “มีความความโกรธที่ไหน ย่อมมีความเจ็บปวดลึกอยู่ที่นั่น”, “ความโกรธไม่ทำให้คุณมีสิทธิ์ไปคุกคามผู้อื่น”, “ความโกรธเกรี้ยวเป็นสัญญาณที่ถึงเวลาแล้วที่คุณต้องเปลี่ยนแปลงชีวิต” เป็นต้น
4. จัดการกับตารางชีวิตในการพูดคุยปัญหาให้อยู่ในช่วงที่สามารถควบคุมใจได้ดีที่สุด
เมื่อปัญหาวิ่งเข้ามา ประเด็นเกิดความร้อนแรง หากเราไม่ระมัดระวัง บรรยากาศจะระอุขึ้นไปด้วย ผู้นำต้องรู้จักการหยุดตัวเอง ตั้งสติ มองถึงผลกระทบหากใช้อำนาจในการระเบิดอารมณ์ หากไม่ไหวจริงๆ ต้องเบรคการประชุม หยุดสื่อสาร แต่การเบรคจะต้องไม่ทำให้ผู้อื่นรับรู้ได้ว่าคุณกำลังใช้อารมณ์อยู่ เพราะนั่นไม่ต่างจากการตะคอกทั้งที่ประชุมด้วยอำนาจเหมือนเดิม
จะดีกว่าไหมที่เราจะรักษาใจที่เคารพผู้อื่น ไม่เสียงดัง ไม่ตะคอก อธิบายด้วยเหตุด้วยผลเพื่อคนอื่นจะมีความเข้าใจและกลับไปทบทวนจริงๆ ถึงประเด็นที่เป็นปัญหาแทนที่จะมีความเสียใจหรือท้อแท้ใจผสมไปด้วย อย่าลืมว่า “เมื่อคุณเริ่มเสียงดัง อำนาจของคุณยิ่งลดลง ไม่ได้เพิ่มขึ้นเลย”
อ้างอิง:
APA. Controlling anger before it controls you. American Psychological Association, 2005.
Talk About Anger. Heart-mind Online. org. Nov. 12, 2020.
Thibodeaux, Wanda. Want to Win an Argument? Science Says Stop Doing This 1 Thing. inc. com. Feb. 18, 2018.
ความคิดเห็น