โดย กนก ลีฬหเกรียงไกร
“ผมพบข้อพระคัมภีร์สั้นๆ แต่เนื้อหากลับทรงพลังอย่างยิ่ง”
ลูกา 5:16 แต่พระองค์มักจะเสด็จออกไปยังที่เปลี่ยวและทรงอธิษฐาน
การปลีกตัวเพื่อเข้าสงบในพระเจ้าเป็นวิถีชีวิตของพระเยซูที่เราพบเห็นตลอดในการรับใช้ของพระองค์ เมื่อทรงปรนนิบัติพระราชกิจที่มากมาย เราพบว่าพระองค์มีช่วงเวลาแห่งการปลีกตัวเพื่อเข้าสงบในพระเจ้าเสมอ (มาระโก 1:35; มาระโก 6:46; มาระโก 14:32–35; ลูกา 6:12; ลูกา 9:28)
ประเด็นคือเราเชื่อและอยากเลียนแบบพระเยซูจริงๆ ในทุกเรื่องไหม? เพราะโลกแห่งความยุ่งวุ่นวายในแต่ละวันบางที่เราก็รู้ว่าต้องอธิษฐานหรือต้องเข้าหาพระเจ้าแล้ว แต่กลับไม่ได้ทำจริงๆ
สดุดี 46:10 จงนิ่งเสีย และรู้เถิดว่า เราคือพระเจ้า เราเป็นที่ยกย่องท่ามกลางบรรดาประชาชาติ เราเป็นที่ยกย่องในแผ่นดินโลก
บริบทตอนนี้เป็นช่วงเวลาแห่งความวุ่นวาย สงครามประชิดเข้ามา แต่ขณะที่ดูเหมือนทุกอย่างต้องการเวลาและกำลังยุ่งไปหมด แต่พระเจ้ากลับตรัสให้เรานิ่งแล้วกลับมาตระหนักในความยิ่งใหญ่ของพระเจ้าว่าจะทรงอยู่เหนือปัญหาและดูว่าพระเจ้าจะช่วยเราได้หรือไม่
ฟีลิปปี 4:6–7 อย่ากระวนกระวายในสิ่งใดๆ เลย แต่จงทูลพระเจ้าให้ทรงทราบทุกสิ่งที่พวกท่านขอ โดยการอธิษฐานและการวิงวอน พร้อมกับการขอบพระคุณ แล้วสันติสุขของพระเจ้าที่เกินความเข้าใจ จะคุ้มครองจิตใจและความคิดของท่านทั้งหลายไว้ในพระเยซูคริสต์
ข้อนี้มีความน่าสนใจอย่างมากเพราะสันติสุขของพระเจ้าที่เกิดจากการยอมทูลทุกสิ่งต่อพระเจ้า ทำให้ใจเราไม่กระวนกระวาย และสันติสุขนี่เองจะครอบครองใจเราให้มีสุขภาพจิตที่ดี ไม่อ่อนล้าหมดแรง ไม่ burn out
ผมกำลังนำเสนอว่า “ความแข็งแรงของจิตวิญญาณของคุณ อยู่ที่การจัดเวลา ปลีกตัว เข้าเฝ้าพระเจ้าจริงๆ”
ขอพระเจ้าเสริมกำลังทุกท่านครับ
ความคิดเห็น