ผู้รับใช้จะมอบเกียรติทั้งสิ้นแด่พระเจ้าหรือจะรับบำเหน็จของเขาเอง

โดย กนก ลีฬหเกรียงไกร
ในการเดินทางทำพันธกิจครั้งแรกของอัครทูตบารนาบัสและเปาโล ครั้งหนึ่งเมื่อมาถึงเมืองลิสตราในแคว้นกาลาเทียในปี ค.ศ.44–46 อัครทูตปาโลขณะที่กำลังพูดเรื่องพระเจ้าอยู่ ท่านสังเกตเห็นคนเป็นง่อยแต่กำเนิด นั่งอยู่ลุกไม่ได้ไม่เคยเดินเลย แต่เขามีความเชื่อพอที่จะรับการรักษาโรค ท่านจึงสั่งด้วยเสียงดังว่า “จงลุกขึ้นยืนตรง” คนง่อยนั้นก็กระโดดขึ้นและเดินไป

ฝูงชนเห็นเหตุการณ์นี้ก็ลุกฮือด้วยความตื่นเต้นและโดยความเข้าใจจากพื้นฐานความเชื่อในเทพเจ้ากรีกของเขา จึงรีบมานมัสการยกย่องบารนาบัสและเปาโล แต่ทั้งสองกลับตอบฝูงชนที่กำลังตื่นเต้นว่า…

“ท่านทั้งหลาย ทำไมจึงทำเช่นนี้? เราก็เป็นคนธรรมดาเช่นเดียวกับท่านทั้งหลาย และมาประกาศข่าวประเสริฐให้ท่านหันกลับจากสิ่งไร้ประโยชน์เหล่านี้มาหาพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์ ผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกและทะเล รวมทั้งสิ่งสารพัดซึ่งมีอยู่ในที่เหล่านั้น”‭‭ (กิจการ‬ ‭14:15‬)

เป็นปรากฏการณ์ที่พิเศษมาก เมื่อมองดูจากคนนอก เราจะเห็นคนๆ หนึ่งสามารถสั่งคนง่อยให้ลุกขึ้นยืนและหายง่อยได้ คนฟังอาจจะกำลังงๆ ว่าคนต่างแดนมาพูดอะไร มาประกาศเรื่องของพระเยซูที่เขาไม่รู้จัก แต่การอัศจรรย์ทำให้ฝูงชนอึ้งและฟัง

บางทีการประกาศเรื่องพระเจ้าอาจจะเต็มไปด้วยสาระที่ฟังยากสำหรับคนที่ไม่มีพื้นเลย แต่การอัศจรรย์กลับสามารถเปิดใจเขาได้ แต่อย่างไรก็ตามคนเราเมื่อพบการอัศจรรย์จะตอบสนองตามพื้นความเชื่อของเขาซึ่งต้องอธิบายให้เข้าใจและชี้ไปที่ผู้ประทานหมายสำคัญการอัศจรรย์ อัครทูตบารนาบัสและเปาโลสามารถรับเครดิตนี้ด้วยตัวเองได้เพราะไม่มีใครมาตรวจสอบ และถ้ารับการยกย่องเป็นเทพเจ้าอาจจะทำให้ฝูงชนฟังเรื่องของพระเยซูคริสต์ต่อไปก็ได้ แต่ท่านไม่ทำอย่างนั้น ท่านกลับถวายเกียรติพระเจ้า ชี้ไปที่พระเจ้าและพระราชกิจแห่งการไถ่ตามข่าวประเสริฐของพระองค์

พระเยซูทรงเป็นแบบอย่างแก่เราในเรื่องนี้ พระองค์ทรงถวายเกียรติพระบิดาเสมอในทุกสิ่งที่ทรงกระทำ ไม่ได้หมายความว่าพระเยซูมีสถานะต่ำกว่าพระบิดา แต่ทรงไม่ถือว่าความทัดเทียมกับพระบิดาเป็นสิ่งที่ต้องยึดไว้ นี่เป็นความถ่อมใจที่แท้จริงที่เราสามารถเลียนแบบพระองค์ได้

“จงมีจิตใจเช่นนี้ในพวกท่านเหมือนอย่างที่มีในพระเยซูคริสต์ ผู้ทรงสภาพเป็นพระเจ้า ไม่ทรงถือว่าความทัดเทียมกับพระเจ้าเป็นสิ่งที่จะต้องยึดไว้ แต่ทรงสละพระองค์เองและทรงรับสภาพทาส ทรงถือกำเนิดเป็นมนุษย์ และทรงปรากฏอยู่ในสภาพมนุษย์ พระองค์ทรงถ่อมตัวลง ทรงยอมเชื่อฟังจนถึงความมรณา กระทั่งมรณาบนกางเขน เพราะฉะนั้นพระเจ้าจึงทรงยกพระองค์ขึ้นสูงสุด และประทานพระนามเหนือนามทั้งหมดแก่พระองค์” (ฟีลิปปี‬ ‭2:5–9‬)

ผู้รับใช้พระเจ้าในปัจจุบันต้องกลับมาดูเรื่องนี้ให้ดี เราอาจจะได้รับการยกย่องในหมู่พี่น้องเพราะการรับใช้ของเราที่เกิดผล ซึ่งเป็นสิ่งดีเพราะพระคัมภีร์สอนให้เราให้เกียรติผู้รับใช้พระเจ้า แต่ปัญหาคือหลายครั้งผู้รับใช้ต้องการเกียรติ ต้องการเป็นที่รู้จัก ต้องการให้ผู้คนชื่นชมในผลงาน ยกย่องตน และการรับใช้หลายอย่างก็เปิดช่องให้เกิดการทดลองใจในเรื่องนี้

“จงระวัง อย่าทำศาสนกิจเพื่ออวดคนอื่น ถ้าทำอย่างนั้นท่านทั้งหลายจะไม่ได้รับบำเหน็จจากพระบิดาของท่านผู้สถิตในสวรรค์” (‭‭มัทธิว‬ ‭6:1)

สิ่งที่น่าสังเกตอีกอย่างคือหากใครก็ตามต้องการเป็นที่ยกย่องในชุมชนคริสเตียน เขาอาจจะทำบางอย่างเพื่อให้คนอื่นสนใจโดยทำการอัศจรรย์ในนามพระเยซู หรือรับใช้อย่างดีในงานบางอย่างก็ได้ แต่หากไม่ได้ทำออกมาจากใจที่ยกย่องให้เกียรติพระเจ้า เขาจะต้องพบกับสิ่งที่ไม่ควรเกิดขึ้นกับคริสเตียนเลยคือแม้เขาจะทำอะไรมากมาย แต่พระเจ้าจะไม่รู้จักเขา นั่นเป็นความน่ากลัวและไม่คุ้มเลยกับการได้รับเกียรติต่อหน้ามนุษย์

““ไม่ใช่ทุกคนที่เรียกเราว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้า’ จะได้เข้าในแผ่นดินสวรรค์ แต่ผู้ที่ปฏิบัติตามพระทัยพระบิดาของเรา ผู้สถิตในสวรรค์จึงจะเข้าได้ เมื่อถึงวันนั้นจะมีคนจำนวนมากร้องแก่เราว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์ได้เผยพระวจนะในพระนามของพระองค์ และได้ขับผีออกในพระนามของพระองค์ และได้ทำการแห่งฤทธานุภาพมากมายในพระนามของพระองค์ไม่ใช่หรือ?’ เมื่อนั้นเราจะกล่าวแก่พวกเขาว่า ‘เราไม่เคยรู้จักพวกเจ้าเลย เจ้าผู้ทำความชั่ว จงไปเสียให้พ้นหน้าเรา’” (มัทธิว‬ ‭7:21–23‬)

เราจะตอบสนองทันทีทันใดแบบบารนาบัสและเปาโลได้หรือไม่ นั่นเป็นสิ่งที่ไม่ยากเลยหากใจของเราตั้งใจจะถวายเกียรติแด่พระเจ้าเสมอ

อ้างอิง

• The Ministry and Message of Paul, Richard N. Longenecker
• Osborne, Grant. Life Application Bible Commentary. USA: Tyndale House Publishing, 1999.