โดย กนก ลีฬหเกรียงไกร
เรื่องนี้เป็นประเด็นที่อาจทำให้เราเกิดความสับสนได้ว่าตกลงเราต้องนมัสการพระเจ้าหรือเปล่า เพราะถ้าพระองค์ไม่ปรารถนาการนมัสการจากเรา แล้วเรายังนมัสการไปเพื่ออะไร
ความจริงที่เราต้องเข้าใจคือ พระเจ้าทรงเป็นตรีเอกานุภาพ ทรงมีความครบถ้วนในพระองค์เอง พระองค์ไม่จำเป็นต้องให้ใครมายกย่องพระองค์เพื่อพระองค์จะมีความสุขหรือรับรองความเป็นพระเจ้ามากขึ้น
ฉะนั้นถ้าตอบตรงๆ ว่าพระเจ้าไม่ปรารถนารับการนมัสการจากมุษย์หรือ? ตอบคือ “ปรารถนา” และ “ไม่ปรารถนา” ให้เราค่อยๆ พิจารณาข้อพระคัมภีร์ด้วยกัน
1. พระเจ้า “ปรารถนา” รับการนมัสการจากเราเพราะเราเป็นการทรงสร้างของพระเจ้าที่สำแดงพระสิริของพระองค์
องค์พระผู้เป็นเจ้าและพระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย พระองค์ทรงสมควรที่จะได้รับพระสิริ พระเกียรติและฤทธานุภาพ เพราะว่าพระองค์ทรงสร้างสรรพสิ่ง และสรรพสิ่งก็ดำรงอยู่และถูกสร้างขึ้นตามพระประสงค์ของพระองค์
วิวรณ์ 4:11
จงรักษาสะบาโตทั้งหลายของเรา และเคารพต่อสถานนมัสการของเรา เราคือยาห์เวห์ “อย่าไปหาคนทรงหรือพ่อมดแม่มด อย่าเที่ยวค้นหาให้ตนเป็นมลทินไปเพราะพวกเขาเลย เราคือยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า”
เลวีนิติ 19:30-31
ห้ามนมัสการพระอื่น เพราะพระยาห์เวห์ผู้มีพระนามว่า “หวงแหน” เป็นพระเจ้าผู้ทรงหวงแหน
อพยพ 34:14
2. พระเจ้า “ไม่ปรารถนา” รับการนมัสการจากเราหากเราไม่ได้ทำด้วยใจจริงและด้วยชีวิตที่ถูกต้อง
การนมัสการนั้นมีเพื่อเราเอง
อย่านำของถวายอนิจจังมาอีกเลย เครื่องหอมก็เป็นสิ่งน่าสะอิดสะเอียนต่อเรา วันเทศกาลเลี้ยงข้างขึ้น วันสะบาโตและการเรียกมาชุมนุม เราทนไม่ได้กับการทำชั่วพร้อมกับการประชุมศักดิ์สิทธิ์ ใจของเราเกลียดชัง วันเทศกาลเลี้ยงข้างขึ้นและวันเทศกาลเลี้ยงตามกำหนดของเจ้า มันกลายเป็นภาระหนักบนตัวเรา เราแบกจนเหน็ดเหนื่อยแล้ว เมื่อพวกเจ้ากางมือของเจ้าออก เราจะปิดตาของเราจากเจ้า แม้ว่าเจ้าจะอธิษฐานมากมาย เราก็จะไม่ฟัง ด้วยมือของพวกเจ้าเต็มด้วยเลือด จงชำระตัว และทำตัวเจ้าให้สะอาด จงเอาความชั่วของเจ้าไปให้พ้นจากสายตาเรา จงเลิกทำชั่ว
อิสยาห์ 1:13-16
เรานมัสการพระเจ้าเพราะเรารักพระองค์ เราปรารถนาจะสัมพันธ์สนิทกับพระองค์ การนมัสการตั้งขึ้นเพื่อประโยชน์ของเรา ด้วยเหตุผลนี้พระเจ้าจึงปรารถนาการนมัสการที่ถูกต้องจากเรา
ความคิดเห็น