โดย กนก ลีฬหเกรียงไกร
พระเจ้าทรงเลือกอิสราเอลให้เป็น "ประชากรของพระเจ้า" โดยมีเป้าหมายเพื่อประกาศพระนามของพระองค์เหนือประชาชาติ อิสราเอลควรยอมรับให้พระเจ้าปกครองเหนือเขา ยอมรับความเป็นเอกสิทธิ์ หรืออธิปไตย (Sovereignty) เหนือเขา
พระเจ้าทรงเลือกคริสตจักรให้เป็น "ประชากรของพระเจ้า" โดยมีเป้าหมายเพื่อประกาศพระนามของพระองค์เหนือประชาชาติ คริสตจักรควรยอมรับให้พระเจ้าปกครองเหนือเขา ยอมรับความเป็นเอกสิทธิ์ หรืออธิปไตย (Sovereignty) เหนือเขา
เฉลยธรรมบัญญัติ 4:10
ในวันนั้นที่ท่านยืนอยู่เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกท่านที่โฮเรบ พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า ‘จงรวบรวมประชากรให้มาหาเรา เพื่อเราจะให้เขาได้ยินถ้อยคำของเรา เพื่อเขาทั้งหลายจะได้เรียนรู้ที่จะยำเกรงเราตลอดวันคืนที่เขามีชีวิตอยู่ในโลก และเพื่อเขาจะสอนลูกหลานของเขาด้วย’
คำนี้เป็นคำต่อเนื่องจนมาถึงพระคัมภีร์ใหม่ในภาษากรีกว่า ekklesia (ἐκκλησία) ในความหมายของคริสตจักรที่เป็นประชากรของพระองค์
กิจการของอัครทูต 7:38
โมเสสคนนี้แหละที่อยู่ในชุมนุมชนในถิ่นทุรกันดาร อยู่กับทูตสวรรค์ผู้พูดกับท่านที่ภูเขาซีนาย และอยู่กับบรรพบุรุษของเรา ท่านได้รับพระดำรัสอันทรงชีวิตเพื่อส่งต่อมาให้เรา
กิจการของอัครทูต 9:31
เพราะฉะนั้น คริสตจักรตลอดทั่วแคว้นยูเดีย กาลิลี และสะมาเรียก็เกิดความสงบสุขและเจริญเติบโต ต่างประพฤติตนด้วยความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าและรับการหนุนใจจากพระวิญญาณบริสุทธิ์ คริสตสมาชิกจึงยิ่งเพิ่มจำนวนมากขึ้น
ประชากรของพระเจ้าควรเป็นอย่างไร?
ยอมรับให้พระเจ้าเป็นผู้มีเอกสิทธิ์ปกครองชีวิตเราแต่ผู้เดียวโดยการ
1. เชื่อวางใจในพระเจ้า
สำหรับชาวยิวที่เข้าใจจะหมายถึงการเชื่อวางใจว่า ความหวังใจที่แท้ใจในการมีชีวิตชอบธรรม คือการไม่พึ่งธรรมบัญญัติ แต่พึ่งพาในพระเมสสิยาห์ หรือพระเยซูคริสต์
สำหรับคริสเตียน จะหมายถึงการเชื่อวางใจว่า ความหวังใจที่แท้ใจในการมีชีวิตชอบธรรม คือการไม่พึ่งพาตัวเอง ศาสนา ปรัชญา สิ่งภายนอก แต่พึ่งพาในพระเยซูคริสต์
2. ตระหนักในสถานะใหม่ของเราในพระคริสต์ (Indicative)
ในสถานะใหม่นี้เราต้องตระหนักว่าเราควรแสดงออกอย่างไรจึงจะเหมาะสม (Imperative) เช่น เราควรดำเนินชีวิตให้เกียรติพระเจ้าโดยการนำพระคัมภีร์ไปใช้ในชีวิตประจำวัน, เราควรรับใช้พระเจ้าหรือไม่อย่างไร, เราควรปฏิบัติอย่างไรในคริสตจักร คำถามเหล่านี้อาจจะหมดไปหากเรากลับมาถามตัวเองถึงการแสดงออกของเราในสถานะใหม่ในพระคริสต์ว่าควรเป็นอย่างไร
ในมุมปฏิบัติ เมื่อเรานำอธิษฐานเชิญชวนคนให้ต้อนรับพระเยซูในแต่ละวัน อย่าสบายใจแค่อธิษฐานจบเพราะนั่นเป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น เรายังต้องสอนจนเขาตระหนักในการย้ายความหวังใจในความชอบธรรมไปที่พระคริสต์ และมั่นใจในความรอด นั่นเป็นสิ่งที่ท้าทายที่เราทุกคนต้องเรียนรู้จากความหมายของการเป็นประชากรของพระเจ้า
อ้างอิง: Ladd, Eldon George. Paul Teaching on the Church, Theology of the New Testament. Grand Rapids, 2001.
พระเจ้าทรงเลือกอิสราเอลให้เป็น "ประชากรของพระเจ้า" โดยมีเป้าหมายเพื่อประกาศพระนามของพระองค์เหนือประชาชาติ อิสราเอลควรยอมรับให้พระเจ้าปกครองเหนือเขา ยอมรับความเป็นเอกสิทธิ์ หรืออธิปไตย (Sovereignty) เหนือเขา
พระเจ้าทรงเลือกคริสตจักรให้เป็น "ประชากรของพระเจ้า" โดยมีเป้าหมายเพื่อประกาศพระนามของพระองค์เหนือประชาชาติ คริสตจักรควรยอมรับให้พระเจ้าปกครองเหนือเขา ยอมรับความเป็นเอกสิทธิ์ หรืออธิปไตย (Sovereignty) เหนือเขา
เป็นความเหมือนของอิสราเอลกับคริสตจักร ที่ต่างก็เป็นผู้ที่ถูกเลือกเพื่อเป็น "ประชากรของพระเจ้า"ประชากรของพระเจ้าถูกเขียนไว้ในภาษาฮีบรูว่า qahal (קהל)
เฉลยธรรมบัญญัติ 4:10
ในวันนั้นที่ท่านยืนอยู่เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกท่านที่โฮเรบ พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า ‘จงรวบรวมประชากรให้มาหาเรา เพื่อเราจะให้เขาได้ยินถ้อยคำของเรา เพื่อเขาทั้งหลายจะได้เรียนรู้ที่จะยำเกรงเราตลอดวันคืนที่เขามีชีวิตอยู่ในโลก และเพื่อเขาจะสอนลูกหลานของเขาด้วย’
คำนี้เป็นคำต่อเนื่องจนมาถึงพระคัมภีร์ใหม่ในภาษากรีกว่า ekklesia (ἐκκλησία) ในความหมายของคริสตจักรที่เป็นประชากรของพระองค์
กิจการของอัครทูต 7:38
โมเสสคนนี้แหละที่อยู่ในชุมนุมชนในถิ่นทุรกันดาร อยู่กับทูตสวรรค์ผู้พูดกับท่านที่ภูเขาซีนาย และอยู่กับบรรพบุรุษของเรา ท่านได้รับพระดำรัสอันทรงชีวิตเพื่อส่งต่อมาให้เรา
กิจการของอัครทูต 9:31
เพราะฉะนั้น คริสตจักรตลอดทั่วแคว้นยูเดีย กาลิลี และสะมาเรียก็เกิดความสงบสุขและเจริญเติบโต ต่างประพฤติตนด้วยความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าและรับการหนุนใจจากพระวิญญาณบริสุทธิ์ คริสตสมาชิกจึงยิ่งเพิ่มจำนวนมากขึ้น
ประชากรของพระเจ้าควรเป็นอย่างไร?
ยอมรับให้พระเจ้าเป็นผู้มีเอกสิทธิ์ปกครองชีวิตเราแต่ผู้เดียวโดยการ
1. เชื่อวางใจในพระเจ้า
สำหรับชาวยิวที่เข้าใจจะหมายถึงการเชื่อวางใจว่า ความหวังใจที่แท้ใจในการมีชีวิตชอบธรรม คือการไม่พึ่งธรรมบัญญัติ แต่พึ่งพาในพระเมสสิยาห์ หรือพระเยซูคริสต์
สำหรับคริสเตียน จะหมายถึงการเชื่อวางใจว่า ความหวังใจที่แท้ใจในการมีชีวิตชอบธรรม คือการไม่พึ่งพาตัวเอง ศาสนา ปรัชญา สิ่งภายนอก แต่พึ่งพาในพระเยซูคริสต์
2. ตระหนักในสถานะใหม่ของเราในพระคริสต์ (Indicative)
ในสถานะใหม่นี้เราต้องตระหนักว่าเราควรแสดงออกอย่างไรจึงจะเหมาะสม (Imperative) เช่น เราควรดำเนินชีวิตให้เกียรติพระเจ้าโดยการนำพระคัมภีร์ไปใช้ในชีวิตประจำวัน, เราควรรับใช้พระเจ้าหรือไม่อย่างไร, เราควรปฏิบัติอย่างไรในคริสตจักร คำถามเหล่านี้อาจจะหมดไปหากเรากลับมาถามตัวเองถึงการแสดงออกของเราในสถานะใหม่ในพระคริสต์ว่าควรเป็นอย่างไร
ในมุมปฏิบัติ เมื่อเรานำอธิษฐานเชิญชวนคนให้ต้อนรับพระเยซูในแต่ละวัน อย่าสบายใจแค่อธิษฐานจบเพราะนั่นเป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น เรายังต้องสอนจนเขาตระหนักในการย้ายความหวังใจในความชอบธรรมไปที่พระคริสต์ และมั่นใจในความรอด นั่นเป็นสิ่งที่ท้าทายที่เราทุกคนต้องเรียนรู้จากความหมายของการเป็นประชากรของพระเจ้า
อ้างอิง: Ladd, Eldon George. Paul Teaching on the Church, Theology of the New Testament. Grand Rapids, 2001.
ความคิดเห็น