![]() |
ทูตสวรรค์กาเบรียลแจ้งนางมารีย์ถึงการประสูติของพระเยซูผ่านครรภ์ของนางโดยฤทธิ์เดชของพระวิญญาณบริสุทธิ์ |
1. บันทึกในพระธรรมมัทธิว และลูกา ซึ่งเขียนในศตวรรษที่ 1 (อยู่ในช่วงเวลาที่สามารถตรวจสอบประวัติของพระเยซูได้ไม่ยาก) ระบุอย่างชัดเจนว่าพระเยซูบังเกิดด้วยวิธีพิเศษคือโดยฤทธิ์เดชของพระวิญญาณ ไม่ได้ผ่านการสมสู่กับชายใด (ดูใน มัทธิว 1 และ ลูกา 1)
2. การบันทึกของ มัทธิว และลูกา (ซึ่งเป็นหมอในยุคนั้น) เป็นการบันทึกแยกกันอย่างอิสระ และบันทึกภายหลังจากที่เรื่องราวทั้งหมดได้เกิดขึ้นไปแล้ว คือพระเยซูประสูติ สั่งสอน สิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน ฟื้นจากความตาย และขึ้นสวรรค์ไปแล้ว ทั้ง 2 เล่มจึงเสมือนหลักฐานที่สามารถคานกันเองได้ แต่ได้ให้ข้อมูลที่สอดคล้องกัน
3. เรื่องราวการประสูติโดยหญิงพรหมจารีมารีย์เต็มไปด้วยการยืนยันจากหลากหลายผู้คนที่ทั้งเกี่ยวและไม่เกี่ยวข้องกัน เช่น เศคาริยาห์และเอลีซาเบธ บิดามารดาของยอห์นผู้ให้บัพติศมา, คำรับรองของคนเลี้ยงแกะ, เรื่องราวของโหราจารย์ที่มาเฝ้าพระกุมาร, คำพยากรณ์ในหนังสือผู้เผยพระวจนะอิสยาห์ (ซึ่งถือเป็นคัมภีร์ที่มีสำคัญเล่มหนึ่งของศาสนายูดายในเวลานั้น), และหลักฐานยืนยันเหตุการณ์การประสูติของพระเยซูซึ่งแม้จะไม่ได้เอ่ยถึงการประสูติจากหญิงพรหมจารีก็ตาม เช่น เหตุการณ์การสั่งประหารเด็กทารกผู้ชายสองขวบลงมาโดยกษัตริย์เฮโรด, การทำสำมะโนประชากรที่มีการบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษรในสมัยจักรพรรดิออกัสตัส, ดวงดาวที่ปรากฏเหนือเบธเลเฮมในศตวรรษที่ 1 เป็นต้น
![]() |
หนังสืออิสยาห์ 800 ปีก่อนคริสตกาล ทำนายการประสูติของพระเยซูจากหญิงพรหมจารี |
![]() |
ภาพ St.Ignatius of Antioach ยอมสละชีพเพื่อยืนยันในความจริงเรื่องพระเยซูคริสต์ (ภาพวาดเมื่อปี ค.ศ.1000) |
อ้างอิง:
- อีริคสัน, เจ. มิลลาร์ด. ศาสนศาสตร์คริสเตียน เล่ม 2. กรุงเทพฯ: พระคริสตธรรมกรุงเทพ, 2009.
- ทีเซ่น, เฮ็นรี่ แคลเรนซ์. ศาสนศาสตร์ระบบ. กรุงเทพฯ: กนกบรรณสาร, 2005.
- เดวิส, จอห์น. เพิ่มความรู้. กรุงเทพฯ: กนกบรรณสาร, 2011.
- Isbouts, Jean-Pierre. Who's Who in the Bible. WS: National Geographic, 2013.
ความคิดเห็น