คริสเตียนรักร่วมเพศ

การเดินขบวนเรียกร้องสิทธิ์ของกลุ่ม LGBTQ+

กลุ่ม LGBTQ+ ประกอบด้วยคำที่อธิบายลักษณะของกลุ่มนี้คือ เลสเบี้ยน (Lesbian), เกย์ (Gay), ไบเซ็กชวล (Bisexual), กลุ่มที่ผ่าตัดข้ามเพศ (Transgender), Queer (Q) พวกไม่ชัดเจน และอื่นๆ (+) ซึ่งอาจมีการนิยามเพิ่มเติมได้อีก

ก่อนอื่นให้เรามาทำความเข้าใจศัพท์และนิยามเกี่ยวกับเรื่องเพศกันหน่อย

เพศสภาพ (biological sex) คือลักษณะของเพศโดยกำเนิด โดยใช้อวัยวะเพศในการแบ่งชายและหญิง
เพศสภาวะ (gender identity) คือลักษณะทางเพศที่ประสงค์ สุดแท้แต่จะประสงค์ซึ่งอาจจะไม่สัมพันธ์กันกับเพศสภาพหรือ orientation of sex ก็เป็นได้ ส่วนจะแบ่งเป็นอะไรได้บ้างและทำไมถึงเป็นแบบนั้น บทความนี้จะไม่อธิบายเพราะมีความซับซ้อนมากมาย
การแสดงออกของเพศต่อเพศที่ประสงค์ (gender presentation and sexuality) เป็นการแสดงออกของอารมณ์เพศต่อเพศที่ประสงค์ เช่น การประกอบกิจกรรมทางเพศระหว่างชายหญิง, ชายชาย, หรือ หญิงหญิง เป็นต้น

สรุปคือ คนเราเกิดมาใน "เพศสภาพ" ที่แน่นอน แต่เมื่อเติบโตขึ้น อาจจะมี "เพศสภาวะ" ที่ไม่สัมพันธ์กัน และทำให้ "การแสดงออกของเพศต่อเพศที่ประสงค์" มีความคาดหวังแตกต่างกัน

มาดูแนวคิดของนักศาสนศาสต์กันหน่อย

มีข้อเสนอจาก 2 มุมมอง คือ อิมิล บรูนเนอร์ (Emil Brunner) และ คาร์ล บาร์ธ (Karl Barth) โดย บรูนเนอร์เสนอว่า

“พระฉายของพระเจ้า เป็นสิ่งที่กำหนดความเป็นบุคคลของแต่ละคน เป็นสิ่งที่อยู่เหนือความแตกต่างทางเพศ”

และ บาร์ธ เสนอว่า

“พระฉายของพระเจ้า เป็นสิ่งอยู่ในเพศสภาพ คือชายและหญิง”

แนวโน้มความคิดทางศาสนศาสตร์ให้มุมมองที่กว้างในเรื่องนี้ โดยเฉพาะของบรูเนอร์ที่ทำให้เราต้องตระหนักว่าการต่อว่า ดูหมิ่นคริสเตียนกลุ่มรักร่วมเพศอาจเป็นสิ่งที่ไม่แฟร์ก็ได้ "เพราะทุกคนรวมทั้งกลุ่มรักร่วมเพศต่างก็มีความเป็นบุคคลที่เป็นพระฉายของพระเจ้าอยู่ในชีวิตเขาทั้งสิ้น" แม้ว่าคนเราจะเกิดมาหรือโตขึ้นมาเป็นเพศอะไรก็ตาม

ความจริง "แม้แต่คนที่มีเพศสภาวะตรงกับเพศสภาพก็ยังสามารถล้มเหลวในการสำแดงพระลักษณะพระเจ้าผ่านชีวิตของเขาได้" แล้วเหตุใดความล้มเหลวของคนเพศปกติจะเป็นสิ่งที่ดูสูงส่งกว่าความล้มเหลว (ถ้าคิดอย่างนั้น) ของกลุ่มรักร่วมเพศหล่ะ

พระเยซูคริสต์ทรงสิ้นพระชนม์เพราะบาปของเราทุกคนรวมทั้งกลุ่มรักร่วมเพศด้วย

ประเด็นที่น่าสนใจคือทุกคนก็ล้วนบกพร่องไม่มากก็น้อยเมื่อเทียบกับมาตรฐานของพระเจ้า ถ้าคนที่ไม่สมบูรณ์แต่คาดหวังความบริบูรณ์ในพระคริสต์ยังสามารถรับการยกโทษ เขาสู่กระบวนการรื้อฟื้น และเต็มเปี่ยมด้วยพระวิญญาณได้ กลุ่มรักร่วมเพศย่อมสามารถรับพระคุณแบบนั้นได้เช่นกัน

แต่คริสตจักรยอมรับเรื่องนี้ได้มากน้อยแค่ไหน

การยอมรับกลุ่มรักร่วมเพศอาจมีแง่มุม 3 ประเด็นได้แก่

1. กรณีของสังคมทั่วไป
การประกาศข่าวประเสริฐ นำคนกลุ่มนี้กลับมาหาพระเจ้า เป็นเรื่องที่สำคัญ เป็นไปได้ที่เขาจะได้รับความรอดและชีวิตที่ครบบริบูรณ์ในพระคริสต์ถ้าเขายอมรับและตอบสนองพระคุณของพระคริสต์อย่างตั้งใจ

2. คริสเตียนที่เป็นรักร่วมเพศ
หากเขาตั้งใจจริง ยอมรับการเปลี่ยนแปลงโดยพระวิญญาณ ไม่ทำบาปล่วงประเวณีต่อเพศเดียวกัน ยอมรับและเข้าสู่กระบวนการรื้อฟื้น และให้พระวิญญาณทรงนำในชีวิตจริงๆ เขาย่อมเป็นพี่น้องในพระกายร่วมกับคริสเตียนทุกๆ คน

3. คริสเตียนรักร่วมเพศที่เติบโตขึ้นในความเชื่อ 
หากคริสเตียนรักร่วมเพศตั้งใจดำเนินชีวิตในทางพระเจ้าอย่างแท้จริงจนเติบโตขึ้นในความเชื่อ เขาเข้าใจเพศสภาพการทรงสร้างของพระเจ้า ตระหนักและตั้งใจ และเขาไม่ได้แสดงออกในทางความบาปในเรื่องการล่วงประเวณี "แม้เขายังมีอาการของเพศสภาวะไม่ตรงกับเพศสภาพ" เขาย่อมมีสิทธิที่จะรับใช้พระเจ้าได้จนถึงการขึ้นมาเป็นผู้นำคริสตจักรได้เช่นเดียวกันกับคริสเตียนทั่วไป

การอธิษฐานสถาปนาศาสนาจารย์ที่เป็นเลสเบี้ยนในกลุ่มคริสตจักร Methodist สหรัฐอเมริกา

ประเด็นสำคัญที่สุดคือแม้เราจะอยู่ในเพศสภาวะใดก็ตาม อย่าให้อะไร ไม่ว่าจะเป็นประสบการณ์แย่ๆ สภาพแวดล้อมที่ถูกเลี้ยงดูมา รูปกาย เชื้อชาติ เพศสภาพ หรือแม้แต่แรงผลักดันของฮอร์โมน มีอิทธิพลเหนือเราจนเราขาดความรับผิดชอบต่อตัวเองในการเลือกที่จะอยู่ในวิถีชีวิตที่ถูกต้องในทางพระเจ้า แม้ยังอยู่ภายใต้ประสบการณ์ดังกล่าวทั้งหมดก็ตาม

การสถาปนาคู่เกย์ของศิษยาภิบาล คริสตจักรลูเทอรัน สหรัฐอเมริกา

ทัศนะ LGBTQ+ ในปัจจุบันของคริสเตียนไทยค่อนข้างเปิดและให้โอกาสกลุ่มนี้มากพอสมควร แต่สำหรับคริสเตียนส่วนหนึ่งอาจจะยังกลัวที่จะยอมรับกลุ่มรักร่วมเพศเข้ามาในคริสตจักร (เป็นอาการของ homophobia หรือกลัวกลุ่มนี้จนเกินไป) อย่างไรก็ตามเราต้องไม่ลืมว่าพระคุณความรักของพระเจ้าจำเป็นต้องถูกสำแดงออกไปถึงคนทุกประเภทเพื่อเขาจะกลับมาหาพระเจ้า ส่วนเรื่องการเปลี่ยนแปลงชีวิตผ่านกระบวนการรื้อฟื้น หรือ Sanctification เป็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นอย่างแน่นอนเพราะพระวิญญาณบริสุทธิ์ในชีวิตของผู้ที่กลับใจอย่างแท้จริงจะทำงานร่วมกับเขากระบวนการนี้จนชีวิตเขากลับมาสู่ความจริงในพระวจนะมากเท่าที่จะเป็นไปได้ตามความเชื่อและการยอมจำนนต่อพระเจ้า

ผมไม่ได้หมายความว่าผมเห็นด้วยกับความผิดปกติในเรื่องเพศ แต่สิ่งผิดปกติก็มีมากมาย หลากหลายก็เกิดขึ้นแล้วในโลกใบนี้ของเราเพราะบาปที่เกิดขึ้นจากมนุษย์คนแรกไม่ใช่หรือ?

ฉะนั้นในส่วนของเรา ให้เรามองความผิดปกติในเรื่องนี้เป็นความบาป "จากมุมมองที่เราเองก็เป็นคนบาปเหมือนกันเพียงต่างเรื่องกันเท่านั้น" และแน่นอนคริสเตียนไม่ว่าจะเป็นเพศปกติหรือรักร่วมเพศ หากแบบอย่างชีวิตในทางพระเจ้าไม่ปรากฏชัดเจน การแต่งตั้งให้เป็นผู้นำในระดับต่างๆ ในคริสตจักรก็ย่อมเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว เขาควรให้เวลากับตัวเองในการพัฒนาความเชื่อของเขาในทางพระเจ้าจะเหมาะสมกว่า

สามารถอ่านข้อมูลเพิ่มเติมอีกสักหน่อยเพื่อความครบถ้วนได้ที่ http://kanok-leelahakriengkrai.blogspot.com/2017/09/homosexual.html

อ้างอิง

• Anderson, Ray S. The Shape of Practical Theology: Empowering ministry with theological praxis. Downers Grove: Inter Varsity Press, 2001
• Justin Zuniga, Is Sexual Orientation Biologically Based?
• Third Lutheran ordains first gay, partnered pastor. Courier-journal