โดย กนก ลีฬหเกรียงไกร
ผลวิจัยมากมายรวมถึงความรู้สึกของคุณเองก็บอกอยู่แล้วว่าการตะโกนใส่หน้าลูกเวลาลูกดื้อนั้น ไม่ใช่การแก้ปัญหาเลย มีแต่จะสร้างปัญหาเพิ่มจากปัญหาที่กำลังเครียดกันอยู่
![]() |
Credit ภาพจาก GoodTherapy |
1. หายใจลึกๆ
เพิ่มการระวังใจและพฤติกรรมของเราด้วยการหายใจลึกๆ ทำใจให้นิ่งๆ สักแป๊ปก่อน
2. หาสาเหตุของการดื้อให้เจอ
อย่าเพิ่งระเบิดอารมณ์ ใช้สมองอันชาญฉลาดและคิดอย่างรวดเร็วที่จะหาให้เจอว่า ณ วินาทีนั้น ลูกดื้นเพราะอะไรกันแน่ จำไว้ว่าเขาไม่ได้ดื้อตลอดเวลา คิดแง่นี้ไว้ด้วย
3. ฝึกวินัยลูกอย่างสม่ำเสมอ
นิ่ง แยกแยะประเด็น ความสม่ำเสมอสำคัญมาก เรื่องเดียวกันเดี๋ยวลงโทษเดี๋ยวปล่อยผ่าน ไม่ใช่วิธีที่ดี ถ้าตกลงกันแล้ว แล้วยังทำผิดเดิมๆ ต้องลงโทษ แล้วเรียกร้องพฤติกรรมที่ตกลงกัน แต่ถ้าเป็นเรื่องใหม่ก็ต้องสอน ไม่ต้องลงโทษทุกครั้ง
4. พูดให้หนักแน่น แต่ไม่ตะโกนใส่หน้า
ยืนยันคำสั่ง ด้วยเสียงเรียบๆ แต่หนักแน่น ไม่ต้องตะโกน อย่าทำตัวเหมือนจะกำลังระเบิดให้ได้ ลูกคุณจะยั่วคุณต่อให้คุณระเบิดออกมา
5. ช่วยลูกอธิบายอารมณ์ตัวเอง ณ ขณะนั้น (Inductive Approach)
เป้าหมายของพ่อแม่ต้องชัดเจน คือสอน และให้ลูกเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมในระยะยาว อย่าใช้อารมณ์ระเบิดใส่เขาเพื่อพฤติกรรมที่เปลี่ยนแปลงระยะสั้นๆ เพราะความกลัว เราอาจจะพูดว่า พ่อแม่เข้าใจว่าลูกกำลังอามณ์ไม่ดี แต่ลูกลองพูดซิว่าทำไม พอลูกพูดเขาจะค่อยๆ คิดตามสิ่งที่เขาพูด
6. กลับมาที่ข้อตกลงทุกครั้ง
พฤติกรรมที่ครอบครัวไม่สามารถยอมรับได้คืออะไร แล้วถ้าทำจะได้รับโทษอะไร คุยกันตอนอามรณ์ปกติ เมื่ออยู่ในสถานการณ์ไม่ปกติจะได้กลับมาคิดพิจารณาตัวเอง และเดินตามข้อตกลง
7. ให้คำชมเมื่อพฤติกรรมเปลี่ยนแปลง
พ่อแม่ต้องพูดต้องชม เพื่อเด็กจะรู้ถึงความแตกต่างระหว่างพฤติกรรมที่ครอบครัวยอมรับและไม่ยอมรับ
8. ตระหนักว่าความรัก ความสนิทสนม ระหว่างพ่อแม่กับลูกจะสามารถสร้างวินัยให้ลูกได้ง่ายกว่าเวลาที่ต้องมาจัดการกัน
อย่ารอให้ถึงอารมณ์ที่จะต้องมีการตะโกนหรือระเบิดใส่กันแล้วมาฝึกวินัย เวลานั้นจิตใจ สมาธิ จะไม่พร้อมที่จะเปิดรับได้มากกว่าเวลาปกติ
ความรัก ความสนิทสนม ระหว่างพ่อแม่กับลูกเป็นสิ่งที่ดีที่สุด ไม่ควรวางตัวเป็นคุณครูใจร้ายตลอด เพราะความกลัวจะยิ่งผลักลูกให้ห่างจากเราไปเรื่อยๆ9. ใจเขาใจเรา
ลองคิดดูว่าถ้าเป็นเราบ้างที่ถูกตะโกนใส่หน้า เราจะรู้สึกอย่างไร ตกใจ กลัว หวาดหวั่น ฯลฯ เราคิดว่าลูกจะมีความเข้าใจอะไรใหม่ๆ เกิดขึ้นไหม? ไม่มีแน่ สิ่งที่จะมีคือความกลัว ความหวาดหวั่น และลูกจะเริ่มสร้างเกราะปิดกั้นตัวเองจากพ่อแม่ ถ้าลองคิดถึงใจเขาใจเราสักหน่อย เราควรระมัดระวังอย่าให้พฤติกรรมแบบนี้เกิดขึ้นกับเรา
หากเราพลาดไป ให้เราสำรวจใจตัวเอง กลับใจใหม่หากมีอะไรที่เราผิดพลาดจริงๆ อธิษฐานขอพระเจ้าประทานสติปัญญา กลับมาที่การรู้จักบังคับจิตใจและอารมณ์ ให้อภัยตนเอง แล้วเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง ขอพระเจ้าสถิตอยู่ด้วยกับคุณพ่อคุณแม่ทุกท่านครับ
อ้างอิง: Parents.com, 10 Ways to Stop Yelling
ความคิดเห็น